Backpacken door Java en Bali

Goedkoop eten, massages voor een prikkie, vriendelijke locals, cultuur.. Oh we konden Azië al ruiken terwijl we nog op het vliegveld van Sydney achter onze cappuccino's zaten. Zes-en-een-half uur vliegen was voor ons inmiddels een kort vluchtje en zou ons in een totaal andere wereld brengen. Jakarta!Ok, ik heb het gevoel dat een aantal mensen nu zal zeggen 'ik zei het je toch?!', maar Jakarta voelden we niet echt. Eigenlijk is dit de eerste stad in Azië waar we niet de behoefte hadden om langer te blijven. Na twee nachten en een handjevol 'highlights' besloten we snel door te reizen. Per trein naar Bandung. Deze stad staat bekend om de kledingproductie van bekende designermerken. Heel leuk voor als je in de shopping mood bent, of als je nog ruimte in je backpack hebt.. Ook Bandung vonden we niet echt boeiend. Hier zijn we totaal verregend, zaten we half onder de modder en hadden we een hostel met alleen ijskoude douches. Heel vervelend allemaal ;)Het hele slow travel gebeuren dat we er in Australië probeerden op na te houden leken we hier snel vergeten, want tot nu toe deden we Java in sneltreinvaart. Vonden we het ergens niet leuk? Snel weer verder. Helaas was Java tot nu toe vooral veel 'snel weer verder'. Tot Yogyakarta.. Wat een leuke stad! De treinreis van Bandung naar Yogja was fantastisch; zeven uur treinend door het Javaanse platteland, compleet met vulkanen, rijstvelden en kleine Javaanse dorpjes. We reisden heel fancy in de executive class, wat hier zoveel betekent als 'bij vlagen airco' en 'stoelen met vering'.Smog en scootersIn Yogja maakten we kennis met het scootercultuurtje van Indonesië. Werkelijk alles rijdt hier op scooters. Kamikaze kinderen, bejaarden, bejaarden met kamikaze kinderen, zelfs complete gezinnen. Wij besloten voor onze dagen in Yogja ook scootertjes te regelen, het kostte toch niks. Tenminste, als je net als ons - arme rugzaktoeristen - elke eurocent probeert uit te onderhandelen. Onze onderhandelingsact ging best aardig. Scooterverhuurder: You like rent scooter? Only 90.000 rupiah. Samir: poging tot bitch please gezicht. Koen: laten we verder kijken. Scooterverhuurder: what you like to pay? Samir: 100.000 for two scooters. Uiteindelijk betaalden we 120.000 rupiah voor twee scooters en hadden we toch maar weer een paar euro bespaard. We besloten dé highlights van Yogyakarta op eigen houtje per scooter op te zoeken. Eerst de Borobudur met erachter de actieve Merapi vulkaan, vervolgens de Prambanam. Het tempelcomplex van de Borobudur lag op ongeveer anderhalf uur rijden ten noorden van Yogja, dus we besloten om de avond ervoor alvast een hotelletje in de buurt te boeken. Ook omdat we de volgende ochtend om 4 uur zouden opstaan om de zonsopkomst bij Mount Merapi te zien. Het scooterrijden ging ons overigens best goed af. De basisbeginselen zijn hier simpel: voor je kijken doorrijden. Leuk dat er achteruitkijkspiegeltjes opzitten maar zodra je daar inkijkt begint het je alleen maar te tollen. En alles achter je kijkt op hun beurt ook weer alleen naar voren dus zo is het cirkeltje weer rond. Dit geldt overigens niet voor bussen. Die zien scooters nog wel eens over het hoofd. Zo ook Koen die, gelukkig bijna in slow motion, geschept werd. Zowel Koen als de scooter hadden geen schrammen. Totdat Koen de scooter ietwat onhandig probeerde op te tillen, gas gaf en de scooter alsnog met een noodgang tegen de stoep vloog. Maar verder, all good!Op de dag van de Borobudur gingen we er dus rond vieren uit. We hoorden over een heuvel waar je zowel uitzicht had over de tempel als over Mount Merapi, en vanwaar je een fantastische zonsopkomst kon zien. Zo gezegd zo gedaan en een kwartier later reden we in het donker, in de kou door het Javaanse platteland. Na een dik half uur rijden, een paar verkeerde afslagen en een wandeling omhoog door de modder waren we nog net op tijd voor zonsopkomst bij het uitkijkpunt. En die was fantastisch, zie de foto's hieronder.Daarna door naar de Borobudur en de Prambanam tempels. Hier gingen we weer op z'n Koen-en-Samir's doorheen (rondlopen, wat foto's maken en door) en hebben we ook kennis gemaakt met 'de Gerda'. Dit is de doorsnee Hollandse huisvrouw die tijdens een groepsreis Indonesië opeens haar spirituele ik heeft gevonden, bh-loos in een harembroek rondloopt, ringen om haar tenen draagt en de gids het hemd van zijn lijf vraagt. Je ziet de rest van de groep ergens bij elkaar in de schaduw zitten denkend, 'kunnen we alsjeblieft verder gaan?', maar nee Gerda heeft weer een vraag over een vage inscriptie in de tempel. Leuk om van een afstandje te bekijken. Ha, zo fijn dat Koen en ik dan hetzelfde zijn. Niks cultuurbarbaren, we genieten er echt wel van maar hoeven niet zo nodig te weten waar elk beeldje voor staat.Naar BaliNa nog een paar dagen Yogja besloten we naar Bali te vliegen. Ik was erg benieuwd naar Bali, ook omdat de meningen er erg over waren verdeeld. Van verpest door het toerisme tot superleuk. Ik vond Bali leuk, zolang je wegblijft uit Kuta. In Bali zaten we eerst een paar nachten in een hostel in Seminyak. Van de badplaatsen in het zuiden is dit een van de leukere. Hier zitten de leuke bars, restaurants en beach clubs. De eerste avond gingen we voor de zonsondergang naar Potato Head, dé beach club van Bali. De tweede avond naar Ku De Ta, iets kleiner maar minstens zo hip. En als je het gewoon bij een bintang biertje houdt best te betalen. Bij Ku De Ta kwam de serveerster ineens met twee glazen champagne met een aarbei naar ons tafeltje. It's from the table over there. En over there zat een behoorlijke.. Ehm.. Gay jongen-achtig-iets met z'n twee beste vriendinnen te zwaaien. Uit goed fatsoen zijn we er even bij gaan zitten maar we kwamen er al gauw achter dat dit totaal niet ons gezelschap was. Er stond een dure fles champagne op tafel, minstens zo dure sushi en er werd alleen hunzelf gepraat. Leuk om te horen dat hij gister in een club achter de dj geld in het publiek stond te smijten. Erg boeiend. Ze wilden -tot vervelens toe- koste wat het kost de avond met ons optrekken, samen eten en stappen. Ehm.. Dat was niet echt ons plan. En dan komt de nuchtere, recht door zee mentaliteit van Koen goed van pas die even duidelijk aangeeft dat wij weggaan om te eten en zij lekker kunnen blijven zitten waar ze zitten. Laters!Double joehoe!Ondanks dat ik alweer zo'n twee maanden funemployed ben, blijf ik toch iets hebben met coole hotels. Ik vind het leuk om ze te bekijken en erover te schrijven. Zo ook W Seminyak, het hipste resort van Bali. En het mooiste was dat ik er niet alleen een rondleiding kreeg, maar we mochten er ook een nachtje slapen. Gratis! 24 uur backpacker heaven en 24 niet van het resort afkomen. Heerlijk. Een beetje fitnessen, dobberen in het zwembad, loungen aan het zwembad. De dag sloten we af bij de Woobar van W met een cocktailtje en een fantastische zonsondergang. De volgende dag nog even maximaal genieten van dit geweldige hotel én van onze late check out voordat we weer terug naar de realiteit van hostels en koude douches gingen.Downward facing dogs en happy babiesVanuit W gingen we direct door naar een lokale autoverhuurder waar we voor de komende dagen een autootje gehuurd hadden. Het plan was om naar Ubud te rijden en vanuit Ubud het midden van Bali te verkennen. Het huren van de auto was overigens weer bijzonder. Het enige wat de vriendelijke mevrouw achter de balie van ons nodig had was een e-mailadres... Handig, als we zouden besluiten om de auto niet terug te brengen kan ze ons in ieder geval een mailtje sturen.Goed, Ubud was erg leuk en totaal anders dan het moderne gebeuren in de badplaatsen. Ubud is artistiek, sfeervol en erg spiritueel. Veel harembroeken, tattoo's en dreadlocks. En daarbij doet alles hier aan yoga en meditatie. Zelfs Koen en ik hebben ons eraan gewaagd (nog even en ook wij worden Gerda's!). De eerste avond in Ubud hadden we namelijk in een restaurant twee meiden leren kennen, een Nederlandse en een Duitse. De Duitse was een ietwat zweverige yoga- en meditatielerares en wilde ons graag meenemen naar een goede yogaschool, midden in de rijstvelden van Ubud. Alleen de locatie was het vroege opstaan al meer dan waard. Voor de yogales nog even gemediteerd en daarna snel door naar een uur lang downward facing dogs en happy baby poses... Een goed begin van de dag.De rest van de dagen in Ubud kwamen we door met zwemmen onder watervallen, lopen door de fantastische rijstvelden van Tegalalang, aapjes kijken in een apenbos en foto's maken bij wat tempels. In Ubud sliepen we voor het eerst in homestays. Een soort Bed & Breakfasts. Indo Style. Alle huizen, dus ook de B&B's hebben hier een eigen 'huistempel' waar elke dag offers gebracht worden. Koeien, varkens en eens per maand een kind. Grapje natuurlijk, wierrook en heel veel bloemen. En bij volle maan, zoals toen wij er waren, ging er aan het offers brengen een heel ritueel met muziek aan vooraf. Heerlijk, slapen in Ubud-stijl.Inmiddels ligt Ubud al weer ver achter ons, hebben we er een feestweekend Seminyak opzitten, hebben we de Gili eilanden bezocht en zit ik terwijl ik dit schrijf op de boot van Nusa Lembongan terug naar Bali. Snel een nieuwe update dus!